TIRPANIN KENARINDAN

I

Günü belli eden kuraklık.


Enine boyuna, bora

                              enine boyuna giderken.


Yağmura rağmen kuru kalan bir yolda.


Uçsuz bucaksız toprak dökülmekte, ve hiçbir şey 
                                                               
                                                            kayıp değil.


Gökteki yırtıkta, yerin kalınlığı.


Yolların bağını canlandırıyorum.



II

Dağ,
                                        günün içtiği toprak,

        duvar kımıldamadan.



                 
                  Dağ                
                  bir yarık gibi esintide


                  gövdesi buzulun.





Alçaktan uçan bulutlar, yol hizasında,

           aydınlatan kağıdı.




Daha önce konuşmuyorum bu gökten,

                                                           yırtık,

esintiye geri verilmiş bir ev gibi.





Gördüm sarsılmış günü, duvar kımıldamadan.



III

Ayakbileklerini sıyırıyor gün.


Uyanık dururken, pancurlar kapalı, beyazlığında
                                                                
                                                                 odanın.


Beyazlığı şeylerin geç görünüyor.








                           Dosdoğru gidiyotum taşkın güne.









André du Bouchet