PABLO NERUDA'NIN KAPISINDAN

Yalnız bir taşsa--------
               insan için
               bir kapı,
               bir kanın çemberi,
               ilk sözcüğün çemberi,
               soluk almak için,
               sürenin gözenekleri.

Seninkidir:
      bütün hecelerin
      sileksi,
      yıldızların kızgın maşası.

Girmek için  taş---------havaya
            (daha geniş:
            Bütün kanatların birleşmesi)
            suya
            (parçalanmış halka:
            Kuarsın ve yüreğin çizikleri)
            gölgeye
            (düşlerin fosforuyla
            tıklım tıklım doldurduğun)

Yatmak için taş
          kitap için taş-----------
          yaşamak için taş:
          Gözkapağı taçyaprak
          bilinmeyenle aralık.

Yazılı taş
                  sözlü taş---------
                  gören ve gözleyen,
                  bir Arokan hareketin
                  filizlenen
                  sarı renginden beri,
                  sesin füzeni:
                  Külü yok belleğin.

Senin taşınla dokunuluyor-------------
                  zamanın
                  yeryüzü tonozlarına,
                  katman acılara,
                  lav gözyaşlara.
                  Yaşam:
                  Hızla çoğalan
                  alınmış parmak izleri.
                  Ağacın kabul altı katmanı,
                  yürek vuruşu
                  açılıyor,
                  fosil ateş
                  soluk alıyor
                  şiirde.

İnsan ve dili
                  jeolojiye meydan okuyan
                  bir tek hat.

İnanışlar köklerin kaynaştırdığı
                  çoğalışlar----------
                  avı bol bir yaratılışın
                  işaretleri.
                  Doğumun sonunda toprak.

Fazladan insan
     doldurup taşıran----------
     burgularda mavinin insanı:
     Uzaya bir göz   bir bacak
     katıyor,
     güneşe bir ada bir kıyı 
     katıyor
                  bize kadar.

Umudu çapında adlandırılan
    ve ölçen Şili.

    Her sapana bir taş,
    her söze bir liman.
    Direniyor omca,
    olgunlaşıyor ayan beyanın salkımı.

Şarkıyla yayılan
                  bu yay-----------
                  insandan insana,
                  paylaşma ve değiş tokuş için.

Yeniden fethedilen
yükseltide eli açık bu ülke büyük:
O eldir
geleceğin bile ne olması gerektiğini
okumaya geldiği okyanusu
yerinde söken.

Charles Dobznyski





Charles Dobznyski