xxx

METAFİZİKSEL GÜNLÜK'den

(Journal Métaphysique)

Gizem Olarak Varlık

17 Ekim 1922-İşte kitabımın genel çizgileri:
1) Metafizik olarak ilk olan şeyin olabilir soruşturması yoktur.

(...)

2) Metafizik gereksinimin aşkınsal bir merak gibi olduğu yorumunu
yoketmek; bu gereksinim daha çok bir özlemdir, bir varlık özlemidir.
Varlığa düşünce aracılığıyla sahip olmayı amaçlar. 3) Bir kafa,
gerçeğe göre olan durumu ona ne kadar kökünden kabul edilmez
geliyorsa o kadar metafiziktir. Bu durum sözcüğünü burada hemen
hemen fiziksel anlamında ele almalıyız. Yanlış bir durum.

(...)

25 Ekim 1922-Bundan birkaç gün önce metafiziksel gereksinim
konusunda yazdıklarımı yeniden ele alıyorum. Bu varlık özlemi
hiçbir şekilde nitelikler kazanma isteği değildir, bir
mükemmelleşme isteği de değildir ve ahlak düzeni ile metafizik
düzeni arasındaki temel fark buradadır. Metafizikçi, olacak
şeyin değil olanın peşindedir. Metafizikçinin bir durum arayan
bir hasta ile karşılaştırılabilir olduğunu söylediğim zaman
muhteşem bir metafordan yararlandığımı zannediyorum. Kuşkusuz
zorluk, bu durumun tanımlanmak zorunda olduğu merkezi
ayırdetmektir. Nesneler arasında hareket ettiğim sürece, sorun
yoktur. Ama burada sabit olan nedir?

Tüm metafiziksel düşüncenin temel verisi, kendi kendine şeffaf
olmayan bir varlık, yani kendine bile varlığı bir gizem olarak
beliren bir varlık oluşumudur.

(...)

31 Ekim 1922-Burada niçin bir soruşturma mümkün değildir? Çünkü
bu soruşturma, düşüncenin bir araştırma nesnesine tabi olmasına
yani metafizikçinin kendini kopardığı davranışa yolaçmaktadır.
Özet olarak metafiziksel tedirginlik, konunun tam da önünde diz
çöktüğüm birşey olmasına rağmen, bir tür diz çökmeyi reddetme
olarak yorumlanabilir.



Gabriel Marcel

xxx