M4'TEN AŞAĞI

Ben! hayırlı evlat, Güney Galler'e giderken bu kez, içimde bir
  korku
anamın kara haberini duyarım diye. Artık sık sık eksiliyor
  arkadaşlarının çoğu,
teyzelerim, dayılarım da toprağa karşıyorlar birer birer.
Anamın güzel yüzü sekseninci baharını göreli çok oldu.

Saatlerle ilgili o sıkıcı fıkrayı anlatır her gelişimde.
"Hay Allah!" derim, ya da "amma matrak," saçlarımın ağardığını
  hissederek,
çünkü iki yüz kez dinlemişimdir bu budala öyküyü daha önce--
çoraplarına altın para gizleyen amatör futbolcularla ilgili fıkra
  gibi.

Tawe suyu da daha hızlı, alabalık renginde akarmış o zamanlar,
daha gerçek taşlar üzerinden; o zamanlar anamın anası Anabella
  da,
öyle iyi konuşurmuş ki Gal dilini, "Doğru söyle kız," dermiş
  bütün köylüler.
"Yahudi falan değilsin sen. Onlar Tevrat'tan çıkma, ama sen
  Patagontalısın!"

M4'ten aşağı gidiyorum arabamla, önüme sıçrayıp dikiz
  aynasında
küçülen köprülerin altından. Ystalyfera dumandan,
Tanrı ise bilinen her şeyden daha uzakta. Bir ilahi değil
ıslıkla çaldığım, anamın bildiği eski bir Yahudi havası. O da
  unutulacak.


Dannie ABSE