KAPALI GÖK

Bakışın bir buğuyla örtülüp gitmiş gibi;
Gizemli gözün (mavi mi, yeşil mi, gri mi?)
Zaman zaman sevecen, düşcül, acımasız ya da,
Aldırışsız ve solgun bir göğü yansıtmada.

Ilık, beyaz, buğulu günlerin eşisin sen,
Büyülü gönülleri gözyaşınca eriten,
Bilinmez bir acıyla kıvranan tam uyanık
Sinirler eğlenirken uyumuş ruhla artık.

O sisli mevsimlerin güneşleriyle yanan
Güzelim ufuklara benzersin kimi zaman...
Nasıl da parıldarsın, puslu bir gökten düşmüş
Işıklarla tutuşan yaygın, ıslak görünüş !

Sen tehlikeli kadın, siz kışkırtan havalar!
Sende karlara, sizde kırağılara tapar
Ve çıkarır mıyım böylece amansız kıştan
Ne keskin zevkler demiri de, buzu da aşan?



Charles BAUDELAIRE