KÖPEK VE ŞİŞE

"Güzel köpeğim, iyi köpeğim, sevgili hayvanım, yaklaş,
yaklaş da kentin en iyi kokucusundan alınmış, çok güzel
kokuyu kokla."

Ve köpek, kuyruğunu oynatarak - bu zavallı yaratıklarda
gülmenin, gülümsemenin bir karşılığı olan bir belirti bu
anlaşılan- yaklaşıyor, açılmış şişenin üzerine merakla 
dayıyor ıslak burnunu; sonra dehşetle geriliyor birden,
yüzüme karşı havlıyor, serzenişte bulunur gibi."

"Aşağılık köpek, sana bir çıkın pislik sunsam, hazla
koklardın, yerdin belki de. Hüzünlü yaşamımın yakışıksız
yoldaşı, sen de kitleye benziyorsun. Ona da güzel kokular
sunmaya gelmez hiçbir zaman, böyle hoş kokular karşısında
çileden çıkar, ona da özenle seçilmiş pislikler sunmak gerekir."


Charles Baudelaire (Paris Sıkıntısı)