YOKLUĞUN TADI

Acılı ruh, didinmeye düşkün eskiden,
Umut, ki mahmuzu can katardı çabana,
Artık sürücün olmaz ! Utançsız yatsana
Kocamış at, her engele takılıp giden.

Katlan, yürek ; ağır uykuna dal şimdiden.

Yenilmiş, bitkin ruh ! Koca serseri, sana
Artık ne uğraşıdan tat var, ne sevgiden ;
Kalsın flüt iç çekişten, boru ezgiden !
Zevkler, ilişmeyin bir küskün, bezmiş cana !

Canım ilkyazın kokusu gitti yabana !

Zamandır her dakika beni yutup yiyen
Sonsuz kar donmuş bir gövdeyi sararcana ;
Yukardan baktığım yeryuvarlağı bana
Bir sığınak göstersin istemem yeniden.

Çığ, götürür müsün düştüğünde beni sen ?



Charles BAUDELAIRE