KENTİN VAROŞLARINDAN GELEN YOKSUL ARKADAŞIMIZ

İncecik pardesüler içindeki okul arkadaşlarımız
her vakit çok geç gelirlerdi sabah dersine, 
çünkü süt ve gazete dağıtırlardı annelerinin yerine.
Öğretmenler
onları bir güzel azarlar
ve işaret korlardı kara kaplı deftere
Getirmezlerdi yanlarında yiyecek filan.
Ders aralarında yalnız
ödevlerini yaparlardı helalarda.
Ama izin verilmezdi buna. 
Dinlenmek ve yemek içinmiş ders araları. 
Pi'nin ondalık değerini bilemediler mi 
öğretmenleri sorardı onları:
Neden kalmadınız o çıktığınız çöplükte? 
Bilirdi onlar neden kalmadıklarını. 
Kentin varoşlarından gelen yoksul çocuklarına
devlet kapılarında önemsiz görevler vaadedilirdi
bu yüzden onlar, gecelerini gündüzlerine katıp ezberlerlerdi 
parça parça olmuş elden düşme kitaplarında ne varsa.
Bir de öğrenirlerdi öğretmenlerinin ayaklarını yalamayı 
ve hor görmeyi kendi analarını 
Varoşlardan gelen yoksul okul çocuklarına vaadedilen bu  
önemsiz görevler
toprağın altındaydı.
Onlara ayrılan yerlerdeki sandalyelerin yoktu
oturacak yerleri.
Olsa olsa
Kısa bitkilerin kökleriydi
onları bekleyen.
Hem ne diye öğretiliyordu bu çocuklara Yunanca dilbilgisi, 
Sezar'ın seferleri, sülfürün formülü, Pi'nin değeri? 
Alınlarında yazılı olan Flander'lerin kitle mezarlarında
neye ihtiyaçları olacaktı bu çocukların 
biraz kireçten başka? 
.
BERTOLT BRECHT