HASTA OLMAK

Hasta olmak güven içinde saymaktı kendini, bir de yalnızlık
Kımıltısız duruyordu o an pencereden giren ışık
Ateşim şekiller çiziyordu gri duvar kağıtlarına

Sesler hoştu, yumuşakça eriyordu kuru derimin içine girip
Sesler çok uzak bir yerlerden geliyordu
Odam yabancı bir dünya gibi gitgide büyüyordu

Hasta olmak yaşam kapısını sessizce kapatmaktı
Sürüp giderken dışarıda bağrışmalar
Duymazlıktan geldiğin sarhoş bir komşu gibi.



BO CARPELAN