BÜTÜN BİR YAŞAM Mavidir incelen uykunun güneşleri, tıpkı senin sabahtan bir saat önceki saçların gibi. Onlar da bir kuşun mezarının üstünde biten otlar kadar çabuk büyür. Onlar için de çekicidir, bir rüya olarak zevk gemilerinde oynadığımız oyun. Derin uykunun güneşleri ise daha bir mavidir: Yalnızca bir kez öyleydi saçlarının kıvrımları: Bir gece rüzgarı olmuş, dinleniyordum kızkardeşinin satılık kucağında; saçların üzerimizdeki ağaçta asılıydı, ama sen yoktun. Ölümün güneşleri beyazdır, çoğumuzun saçları gibi: Sen kumsalda bir çadır kurduğunda, o, dalgalardan gelmişti. Ve çekmişti mutluluğun haçerini, sönmüş gözlerle. Paul Celan