PRAG'DA

Yaşamlarımızla tıkabasa emzirilmiş,
ama yarım kalmış ölüm,
külrengi bir resmin
gerçekliğiyle sarmıştı etrafımızı -

biz de
içmekteydik daha, birbirine çarpan
iki kılıcı andıran ruhlarımızla, göktaşlarına dikilmiş
ve geceyataklarında sözcüklerin kanıyla doğmuş;

büyüyor, büyüyorduk
birbirimizin içinde ve kalmamıştı
bizi sürükleyene verecek ad (canlı gölgem miydi,
deliliğin merdiveninden sana tırmanan),

bir kule
dikti yarım kalmış ölüm bir yerlere,
bir Hradschin,
simyacı kuşkularıyla örülü,

kemikleşen İbranice,
unufak spermler olmuş
akmaktaydı, şimdi içinde iki düşe
dönüşmüş olarak ve zamana karşı kulaç atıp
yüzdüğümüz kum saatinden.



Paul CELAN