GUILLAUME APOLLINAIRE'İN ANISINA

Ekmek kabarıyor
Fransa
Paris
Bütün bir kuşak
Bütün şairlere sesleniyorum
Dostlar
Apollinaire ölmedi
Cenaze arabası boştu
Apollinaire sihirbazın tekidir
Pencerelerdeki ipek bayrakların arasından gülen oydu
Sizlere çiçek atarak eğleniyordu
Sizse cenaze arabasının ardında ilerliyordunuz
Sonra da üç renkli bir kokart satın aldı
Aynı akşam bulvarda gösteri yaparken gördüm onu
Bir Amerikan cemsesine binmiş açmış uçak gibi kocaman
                 enternasyonal bir bayrağı sallıyordu
YAŞASIN FRANSA
Zaman geçiyor
Yıllar bulutlar gibi geçip gidiyor
Askerler evlerine döndüler
Yuvalarına
Ülkelerine
Ve işte yeni bir kuşak uyanıyor
MAMELLES'in* düşü gerçekleşiyor!
Küçük Fransız'lar, yarısı İngiliz, yarısı zenci, yarı Rus, biraz
Belçikalı, İtalyan, Anemit, Çek
Bir Kanada aksanlı, öbürü hindu gözlü
Dişler, yüz, kemik, eklem, yuvarlıklar, yürüyüş, gülüş,
Hespsinde bir yabancı havası var oysaki bizim insanlarımız bunlar
Ortalarında Apollinaire, hani şu tanrısı Nil heykeli gibi
        uzanmış, her yandan ona koşan çocuklarla birlikte
Ayaklarına, kollarına, sakallarına
Babalarına benziyorlar ama farklılar onlardan
Hepsi de Apollinaire'nin dilini konuşuyorlar

Blaise Cendrars