ÉVADNÉ

Tek parça bir bütündü yaz ve bizim yaşamımız
Hoş kokulu etekliğinin rengini yiyordu kırlar
Uzlaşmıştı birbirleriyle zorlama ve açgözlülük
Kile gömülüyordu Maubec şatosu
Çöküp bitecekti az sonra çalgısının yalpası
Bitkilerin şiddeti bozguna uğratıyordu bizi
Bir karga, filodan ayrılan bir kara kürekçi
Paramparça öğlenin dilsiz çakmaktaşı üzerinde
Yumuşak devinimli uzlaşmamıza eşlik ediyordu
Her yerde dinlenmesi gerekiyordu orağın
Bir saltanatı başlatıyordu azbulunurluğumuz
(Gözkapaklarımızı kırıştıran sayfayı
İstiyor ki senden alıkoyduğum her parça
Yayılsın bir açlık çağı ve dev gözpınarları ülkesine)

O tapılası güzel yılların başlagıcındaydı
Toprak bizi seviyordu biraz anımsıyorum.

René Char