LABİRENT

Kazmala! diyordu sap bileziği
Kana! diyordu bıçak.
Belleğim de elden alınıyordu
Acılara bulanıyordu karmaşam.

Beni önce sevmiş olanlar
Sonra tiksinenler, sonra utananlar
Yeniden eğiliyorlardı üstüme
Kimi ağlıyor, kimi seviniyordu.

Sen soğuk bacı, sen kış çayırı,
Yürürken, gördüm büyüyüşünü,
Boyun düşmanlarından daha uzun,
Rengin daha yeşil anılarımdan.

René Char