EY DÜŞLER, YOLCULUKLAR

Yol almak bir kuş gibi, süzülerek bakmak
Taş tanrılarının kumlara gömüldüğü çöllere
Ve okyanusa bembeyaz bir uykuda karayla kucaklaşan;
Kaçmak zamandan, hep yeniden başlamak.
Bir kuş gibi konmak sürekli bir bağlılıkla
Sarsılan yıldızların ve güzlerin
Çiçekli dallarına; bir körfezde
Yılgın dalgaların ötesine sürüklenmiş olmak.
Herbiri bizim istediğimiz bunların. Yazık ki kuş
Kör gibi uçuyor, karanlık bir yön duygusuyla
   gözleri bağlı:
Ağırlığı cam dinginliğinde iz bırakmıyor 
Ve yurdu çok geçmeden bir sepet dolusu rüzgar.
Biz yolcular, dokusuyuz gittiğimiz yolların,
Konarız kuşlar gibi akışına zamanın.


Cecil Day Lewis