İŞTE KARA GİYSİLERİM BENİM

Düşünüyorum da şimdi hiç kimseyi sevmemek
Yeğdir seni sevmekten. İşte kara giysilerim,
yorgun geceliklerim ve yıpranmış sabahlıklarım
yer yer. Neden bir işe yaramadan
asılı duruyorlar çıplak dolaşırmışım gibi ? Beni beğenirdin
karalar içinde de; sana armağan sunardım bunları.
Ağzınla dokunmak isterdin, geçirirdin
parmaklarını arasından ince
nazik içgiysilerinin ve ben
gereksinim duymayacağım yeni yaşamımda onlara.

Louise Glück