VAROŞLARDA KAR

           Her dal onunla irileşmiş,
           Onunla eğişmiş dallar;
        Her çatal beyaz bir örümcek ağı;
        Her sokak ve kaldırım sessiz:
Yolunu şaşırmış kar tanecikleri havada
        ucuçurken
Yağan karla buluşup toprağa iniyorlar
        yeniden.
        Çitler birbirine yapışıp bir duvar oluşturmuş,
        Yönü anlaşılmıyor rüzgarın yağan yapağılardan.

            Bir serçe konuyor ağaca
            Ve birden küçücük gövdesinin
        Üç kat büyüklüğünde bir kar topağı
        Dökülerek başına ve gözlerine
            Tepetaklak ediyor serçeyi
            Ve neredeyse kara gömüyor onu,
        Sonra da alttaki bir başka dala konuyor.
Ve art arda başka topraklar dökülüyor bu konuştan.

        Dışarda bembeyaz bir yamaca dönüşen
        Basamaklarda sıska, kara bir kede beliriyor,
        Umutsuzluk içinde kocaman gözleri;
             Biz de kapıyı açıp içeri alıyoruz kediyi.

Thomas Hardy