DUVARLAR 
  

Aldırmadan, acımadan, utanmadan 

kocaman, yüksek duvarlar ördüler dört yanıma. 

  

İşte oturuyorum şimdi umutsuz 

bu yazgı kemiriyor beynimi, başka şey yok aklımda; 

  

yapacak neler vardı dışarda. 

Ah, duvarları örerken nasıl görmedim onları? 

  

Ne sesini duydum örücülerin, ne gürültüsünü. 

Çıt çıkarmadan kapamışlar bana dünya kapılarını.




Konstantinos Kavafis