KONUŞMA

Sıradan insanlar da gariptir:
İzleyin sizinle konuşurken
Gözlerindeki serseriyi, kafatasının
Gerisinde karanlık bir korkuya dalan,
Birtakım düşlerin ya da gerçeklerin peşinde,
Bir gölde gölgeler avlayan.

Ama bazan, gözlerindeki o serseri
Çıkıp sizin gözlerinize dalar
Yanılıp sizi belki dün, belki de
Yarın akşam, çam pürleri
Ve kozalaklar arasında yitirilmiş cüzdanı,
Düşürülmüş iğneyi bulabilecekleri bir orman sanarak.

Oysa yasaktır serserilik; sıradan insanlar
Hemen kendilerine gelirler, "Bir daha olmaz,"
Dercesine gözlerinizin içine bakarlar,
Her türlü gizdeşliği önlemek için de
Bir duvar örüp sağduyudan, yanılgıyla
Güller gibi küfürler katarlar konuşmalarına.


LOUISE MACNIECE