BENİM ŞÖVALYEM  

Sabahları oğlum  
Minicik oğulcuğum  
Kocaman bir öpücükle  
Uyandırırdı beni.  
Sonra bir atlı gibi  
Otururdu göğsüme  
Dizgin yerine  
Tutup saçlarımı  

O, sarhoş olurdu mutluluktan  
Ben mutluluktan sarhoş olurdum.  
Şövalye, beni  
Mahmuzlardı bağırışlarla  
Ah, o şirin mahmuzlar  
İki tazecik ayaktı.  
Ah, nasıl da gülerdi  
Mutlu şövalyem benim!  
Nasıl da öperdim ben  
Tek bir öpücüğe sığan  
O iki ayakçığı!  

Jose Marti