RUHUMUN OĞLU  

Ey ruhumun oğlu!  
Her yerde dalgalanıyorsun,  
Gece fırtınalarının dalgalarını  
Şafakla yatıştırıyorsun.  
Fakat acı günlerin köpüğü  
Bulanık ve ağır  
Fırlatıyor seni yeniden  
Gecelerimin diplerine...  
Sen, ruhumun  
Ardına kadar açık  
En gizli yerlerine  
Sevgiyle bekçilik ediyorsun;  
Koruyorsun onu  
Bütün saldırılara karşı.  
Ne zaman  
Bir an için gitmen gerekse  
Sıkıntılar  
Hızla yöneliyor içime.  
Fakat sen  
Karanlık eşikte  
Açarak beyaz, geniş kanatlarını  
Onu engelliyorsun.  
Bir şafak aydınlığıyla  
İyileştiriyorsun gecenin acılarını,  
Karşılıyorsun beni  
Sabahın dalgalarında.  
Beni ağır uykumdan kaldıran  
Şafağın parlaklığı değil  
Senin ellerinin dokunuşudur  
Yastığıma kadar ulaşan...  
Varsın herkes  
Senin burada olmadığını söylesin,  
Desinler ki  
Sen uzak bir ülkedesin;  
Ah, nasıl da aptallar,  
Haksızlar nasıl da!  
Ruhun benimledir  
Sen benimlesin;  
Onlar içinse  
Sadece bir gölgesin;  
Onlar, bir gölgeye sahipler.  
Uçup geliyor uzaktan  
Çevik kanatlarında rüzgarın  
Yakıcı parıltısıyla  
Senin her bakışın.  
Onunla ısınıyorum  
Ve sevinçle donanarak  
Topluyorum hasadını  
Aydınlık bakışlarının.  
Sen onları gecenin sessizliğinde  
Yıldızlar gibi saçıyorsun,  
Her yerde dalgalanıyorsun  
Ey ruhumun oğlu!  

Jose Marti