ZÜPPENİN GÖMLEĞİ

Bir kara pantolon dikeceğim
kadifeden, şöyle bana göre.
Bir sarı gömlek üç arşın günbatımı.
Nevskiy'i boyunca dünyanın, bu zırva geçidi.

Bağırsın dünya, bu alık kadın, aldırma:
"Irzına geçiyorsun bu yeşeren baharın!"
Güneşe sırıtıyorum yüzsüz, bir daha:
"Seviyorum çatlak r'leri, durmayı üstünde 
asfaltın!"

Gök mavimi mavi, alabildiğine,
ve kurmuş çilingir sofrasını sevgilim dünya.
Size veriyorum bu kukla şiirleri bundan böyle,
diş çöpleri gibi sipsivri ve lazım da!

Siz kadınlar etimi seven, sen de
sende kız, süzen beni kardeş gözüyle,
gülüşlerinize boğun beni, ozanı-
takacağım onları çiçekler gibi züppe gömleğime!

Vladimir Mayakovski