60

Beni vurmak isterken seni yaraladılar.
Bana yöneltilmiş ağunun darbesi
geçip acılar zırhımın halkalarından
sana bulaştırıyor pas lekesini, uykusuzluğu.

Beni gözleyen kin, sevgilim,
geçmesin alnının çiçekli ayından,
düşlerinde öçleri
beyhude bıçaklarını unutmasın.

Nereye gitsem acı adımlar da ardımdan gider,
nerde gülsem yüzümde korkunç bir gülüş yansır
nerde şarkı söylesem orda arzu lanetler, güler, kemirir.

Yaşamımın yarattığı karanlık böyledir aşkım:
topallayarak ardımdan gelen bu ıssız giysi
gülüşü kanlı bir korkuluk gibidir.



Pablo NERUDA