72

Kıştır bu, aşkım, mahalleri, toprağı yeniden zapt eden
sarıya armağanlarını yerleştiren kış,
elimizi uzak bir ülkeye uzatıyoruz,
okşayıp saçlarını coğrafyanın.

Gidelim! Bugün! İleri, çarklar, kadırgalar, çanlar,
günün sonsuzluğundan geçen çelik uçaklar
gidelim adalarının gece kokusuna doğru,
unların ambarlarımıza dolduğu yere!

Haydi kalk, tacını giy, çık, in, koş,
kavayla ve benimle çalış çabala,
gidelim Arabistan ve Tocopilla kervanlarına

sadece göçmek için uzak çiçektozuna doğru,
yalınayak yoksul reislerin yönettiği
gardenyalı, paçavralı köylere doğru gidelim.



Pablo NERUDA