Böyle Buyurdu Zerdüşt'den

Pazar Yerindeki Sinekler Üstüne

Yalnızlığına kaç dostum ! Seni büyük adamların gürültüsünden sersemlemiş,
küçüklerin iğneleriyle de delik deşik olmuş görüyorum.
Seninle nasıl susulacağını pek iyi bilir orman ve kaya.
O sevdiğin ağaca benze yine sen, o geniş dallıya:
sessiz ve dinlercesine sarkar o, deniz üstüne.
Yalnızlığın bittiği yerde, pazar yeri başlar;
pazar yerinin başladığı yerdeyse, büyük oyuncuların gürültüsü
ve ağılı sineklerin vızıltısı başlar.
Dünyada en iyi şeyler dahi, göstereni olmazsa değersizdirler:
bu göstericilere büyük adam der halk.
Halk pek anlamaz büyükten, yani: yaratıcılıktan.
Ama büyük şeylerin bütün göstericilerinden ve oyuncularından hoşlanır.
Yeni değerler yaratanların çevresinde döner dünya - görünmeden döner.
Oysa oyuncuların çevresinde döner halk ve şan: "dünyanın gidişi" böyledir.
Ruh vardır oyuncuda; ama ruhun vicdanı pek yoktur.
O hep, en çok inandırdığı şeye inanır - kendine inandırdığı.

(...)

Devirmek - onca tanıtlamaktır bu. Çıldırtmak - onca kandırmakdır bu.
Ve onca kan, bütün kanıtların en iyisidir.
Ancak duyarlı kulaklara sızan gerçeğe, yalan ve hiç der o.

(...)

Gösterişli soytarılarla doludur pazar yeri - ve halk övünür büyük adamlarıyla.
Bunlar onca o anın efendileridirler.

(...)

Bu dediği dedik, bu sıkıcı kişileri kıskanma, ey gerçek tutkunu !
Dediği dedik kişinin koluna hiçbir zaman asılmamıştır gerçek.

(...)

Pazar yerinden ve şandan uzakta yer alır büyük olan her şey.
Hep pazar yerinden ve şandan uzakta barınmıştır yeni değerler yaratan.
Yalnızlığına kaç dostum: görüyorum ki her yerini ağılı sinekler sokmuş.
Sert ve sağlam bir havanın estiği yere kaç !
Yalnızlığına kaç ! Sen küçük ve acınacak kişilere pek yakın yaşadın.
Onların göze görünmez öclerinden kaç !
Onlar sana karşı öcden başka bir şey değildirler.
Artık el kaldırma onlara ! Sayısızdır onlar,
hem senin yazgın sinek kovmak değildir ki ...



Nietzsche