İSRAFİL

                                                                 "Ve yüreğinin telleri bir Lut olan
                                                                  Ve Allahın mahlukatı içinde
                                                                  En tatlı sese sahip olan
                                                                  Melek İsrafil-Kuran"

"Yüreğinin telleri bir Lut olan"
      Bir ruh oturur gökte,
Şarkı söyleyemez, böylesine tutkuyla,
Melek İsrafil gibi, kimse.
Ve başdöndüren yıldızlar (söylence böyle diyor)
Kesip ilahilerini, hepsi suskun,
      Yönelirler, onun sesinin büyüsüne.

Aşkla kızarırken
Zirvedeki sevdalı ay
      Yukarılarda sendeleyen
Kızıl Levin göklerde,
Durup dinşer,
Yedi hızlı Pleiadla, birlikte

Ve derler ki (O yıldızlar korosu)
Ve dinleyen diğer şeyler
O lirden gelir, İsrafil'in ateşi,
Başına geçip şarkı söylediği,
Titreyen, canlı tellerinden,
Bu, olağandışı kirişlerin.

Ama meleklerin yürüdüğü göklerde
Derin düşüncelerin bir ödev olduğu
Yetişkin bir Tanrı olduğu aşkın
Huri bakışlarının güzellikle dolduğu
Bir yıldızda tapındığımız.

Hatalı değilsin, İsrafil bu yüzden
Hor gören tutkusuz bir şarkıyı,
Sana aittir defneler,
Uzun ve neşeli bir ömür sür,
En iyi ozan, en bilge çünkü.

Yukardaki esrimeler
     Senin ateşli ölçülerine uyan,
Ateşiyle senin Lutunun
Senin hüznün, zevkin, aşkın, nefretin,
Nedeni var, yıldızların suskunluğunun.

Evet, gökler senin, ama bu,
Bir acılar ve tatlılar dünyasıdır
Çiçeklerimiz yalnızca çiçektir
Ve senin eşsiz mutluğunun gölgesi
Gün ışığımız bizim.

Otursaydım İsrafil'in olduğu yerde,
Ve o yerimde benim,
Öylesine tutkuyla söyleyemezdi
Ölümlü bir melodiyi,
Bundan daha cesur bir ton
Yükselirken benim lirimden gökte.

Edgar Allan Poe