KISA EĞRİSİ YAŞAMIN 

Kaybet beni, Tanrım, istemiyoruum duymak 
soyuşunu batık sessiz yılların beni çırçıplak, 
kaybet ki açıkça belirsin pişmanlığım: 
bırakıyor beni 
kısa eğrisi yaşamın. 

Bir rüzgâr estir mutlu yol alsın gemim, 
ya arpa tohumudur ya cüzzam 
anlatsın kendini olgunlaştığında. 

Kolay olsun sevmek seni 
ışığa uzanan otta, 
eti oyan yarada. 

Yaşam sınavındayım ben: 
yalnayak herkes ve arıyor 
sendeleyerek. 

Yine bırakıyorsun beni: bir başımayım 
uzayan gölgede akşama doğru, 
bir yol da açılmıyor üstelik 
akışına kanın, usulca.


Salvatore Quasimodo