ANILARIMIZDA ÖLÜM YOK

Can veriyor ağaçlara, ırmaklara ilkyaz; 
duymuyorum derin sesini, 
yitip gitmişim sende, sevgilim. 

Anılarımızda ölüm yok, 
birleşmiş bedenlerimiz, 
uğultusu son günün 
uyandırır bizi, yeniyetme.

Kimse dinlemiyor bizi; 
belli belirsiz soluğu kanın! 

Dala dönüşmüş 
çiçekleniyor bedeninde 
elim. 

Bitkilerden taşlardan sulardan
doğuyor hayvânlar 
esintisiyle havanın. 


Salvatore Quasimodo