AYIN VE YANARDAĞLARIN TANIKLIĞINDA

                                Kızıma

Yeşil adalarda yaşadım
dingin denizlerde.

Kurumuş yosunlar, deniz kabuklarıyla
dolu kumsallarında atların çiftleştiği
ayın ve yanardağların tanıklığında.

Toprak kaydı mı
yapraklar, turnalar uçuşurdu havada
parlak ışığında selin, yıldızlara
açılırdı yüklü gökyüzü;

güvercinler havalanırdı
çıplak omuzlarından çocukların.

Burda biter toprak:
emekle ve kanla
bir tutukevine dönüştürdüm kendimi.

Senin için atılmalıyım
güçlülerin ayaklarına,
yumuşatmalıyım eşkiya yüreğimi.

Ama kovulmuş insanlar arasından
yatıyorum hala çakan ışıklarda
elleri açık bir çocuk,
ağaçlık ırmak kıyılarında:

döllediği yerde taş ocağının
grek portakalını tanrıların düğünü için.



Salvatore Quasimodo