GERİDÖNÜŞLER 

Navona alanı, gece bir sıraya
yatmıştım sırtüstü dinlenmek için 
ve gözlerim geziyordu yıldızlar arasında 
doğrular ve dolambaçlar çizerek,
çocukluğumda izlerdim onları 
Platani'nin çakıl taşlarına uzanıp
karanlıkta dualar heceleyerek. 

Çenemin altında kavuşturmuş ellerimi 
geridönüşlerimi düşünüyordum: 
hasırlarda kuruyan meyvaların kokusu, 
şebboy, zencefil, lavanta kokuları; 
düşündüğümde sana okumayı, alçaktan 
(ben ve sen, anne, yarı gölge bir köşede) 
bir savurganın inişli çıkışlı serüvenini 
hep izleyen beni sessizce 
hızlanarak her adımda 
isteğim dışı. 

Ama geridönüş yoktur ölülere, 
zaman yoktur asla anne için de 
çağırdığında gurbet; 
ve yola çıkardım gecenin bir vakti 
korkar gibi vazgeçmekten şafakta.

Şarkılar verirdi bana yol,
buğday kokan, başakları dolgun
çiçek kokan, beyaz kesmiş zeytinliklerden
keten mavisiyle fulyalar arasında;
savrulan tozlar arasında sesler,
uzunhavalar, araba gıcırtıları,
söndü sönecek fenerler
aydınlatan ancak ateşböceği kadar.


Salvatore Quasimodo


Salvatore Quasimodo