YOKLUK

Ellerinde ellerinin gölgesini tutuyordu.
Gece iyiydi -- öbürleri görmüyorlardı
Gece güç kattı. Kendi başının çevresine baktı. Böylece
                öbürlerini düşünmüş oluyordu.

Deniz hala onun gözlerini arıyordu -- o uzaktaydı.
Bir genç kıız onun ceketinin düğmelerini ilikliyordu
                                                          yavaşça -- o
başka yere bakıyordu, büyük uzaklığa gülümseyerek.

Belki de, yukarılarda, yıldız ışığında, bir dam penceresi
                                                                 açılıyordu
zeytinliklere ve kavrulmuş evlere bakan.
Ölmüşler Günü'nün camında çırpınan kelebeği
ve kahve değirmeninde dinginliği öğüten balıkçı kızını
                                                               dinliyordu.

YANNİS RİTSOS