SONNET I

Adına dikiyorum Kybele ağacını,
Ünün okunacak her zaman bu çamı sana,
Kazdım adlarımızı, aşkımızı yanyana,
Büyüyecek değiştirdikçe kabuklarını.

Sizler, bana yurdunun o kır tanrıçaları,
Oyun tutanlar güzelim Loir boylarında,
Büyütün bu fidanı, koruyun bakın ona,
Yakmasın yazın sıcağı, kışın soğukları.

Sen ey, sürünü otlatan çoban bu yerlerde,
Türküler yak, türküler söyle o kavalınla,
Bir öykü ister her yıl bu ağaçcık senden de,

Gelip geçen çilemi, sevdamı bilmelidir:
Sulayıp adadığın kuzu sütü, kanıyla,
De ki: "Kutsaldır bu Ağaç, Helena içindir."

Pierre de Ronsard