MEÇHULDEN GELEN KIZ

Vadideki yoksul çobanlara
Gelirdi mevsim ilkbaharken,
Bir kız, genç, güzel ve harika.
İlk tarla kuşları öterken.

Doğmamıştı o bu vadide,
Bilinmezdi buraya geldiği nereden;
Vedalaşır vedalaşmaz bu yerde,
Kaybolup giderdi izi birden.

Mutluluk sarardı hemen hepsini
Tüm gönüllere neşe dolardı;
Taşkınlık yapmazdı asla hiç biri,
Çünkü kız çok güzel ve kibardı.

Çiçekler ve meyveler getirirdi onlara,
Başka bir bağda yetişmiş,
Başka bir güneşin altında,
Mutlu bir doğada olgunlaşmış.

Ve hepsine dağıtırdı bir hediye,
Kimine çiçek verirdi, kimine meyve,
Bastonlu yaşlılara ve gençlere;
Her biri sevinerek giderdi evine.

Herkese karşı cömertti bu kız,
Ama sevişen bir çift görünce hemen,
Seçer onlara verirdi yalnız,
Meyve ve çiçeğin en güzelinden.

Friedrich von Schiller
Friedrich von Schiller