DOLUNAY VE KÜÇÜK FRİEDA

Küçük serin bir akşam üstü bir köpeğin havlamasıyla
  bir kovanın tangırtısına dönüşmüş-

Ve sen dinliyorsun.
Bir örümcek ağı gerilmiş çiğin dokunmasını bekliyor.
Ağzına kadar dolu bir kovada durgun su--ilk yıldızı
Yansıtıyor baştan çıkartıp ürpertmek için.

İnekler ağıllarına dönüyor dağ yolunda, sıcak soluklarının
  çelenklerini asarak çitlere--
Karanlık bir kan ırmağı, iri kayalar,
Dökülmeyen sütü dengeliyor.

"Ay!" diye bağırıyorsun birden. "Ay! Ay!"

Ay bir ressam gibi geri çekilerek hayretle kendisine bakan
Çalışmasına bakıyor hayretle.

TED HUGHES