GANİMET

Panter mi? Çoktan sürüklemişti seni
Dişlerinin arasındaymışsın gibi, Avrupa'nın bir ucundan öbürüne.
Sürüklemişti bacaklarının arasındaymışsın gibi.
Ağzın haykırmak için açılmış, ya da haykırmayı bile bırakmış artık,
Sürüklenmene izin veriyordun yalnızca. Gerçek avı hayvanın
Zıplayıp kaçmıştı. Dolayısıyla, hırsından kudurmuş,
Dişlerini geçirip
Eziyordu boğazını, çıkardığın sesleri boğarak. Senden bu dökülenlerin
Rorschach şekilleri lekeliyordu
Güncenin sayfalarını. Sözcükler haykırma çaban
Dağılıyordu hava kabarcıkları karışmaya başlayan kanında,
Umutsuzluk, dehşet ve sınırsız bir öfkenin
Adrenalinlerinin zenginleştirdiği--
Kırk yıl geçtikten sonra aradan
Kuru sayfalardan yükselen o kokusu canavarın
Diken diken ediyor elimdeki tüyleri.
O heyecan. O ani
Bakış, üzerime kapanıp beni kavrayan
Senin kehribar mücevherlerinin içinden
Ve sonra kaykılan gövdeni yakalarken kollarım
Dişlerini yüzüme geçiren. Bırakmamak
Konusundaki kararlılığı o dev yaratığın
Bir kez saptayıp yaraladığı avını
Kimyasal bir süreçtir-yakıp tüketir
Bilinç denen şeyi.

Böyle atladı işte üzerine. Pençe izleri
Dövdü sayfalarını. Belli ki kan
Kendi kanındı senin. Gülerek sırtlandım
Bütün ağırlığını canavarın. Bilmiyordum,
Yırtıcı hayvanların elinde kurtulanların anlattığına göre,
Böyle bir saldırının şokunun insanı uyuşturup
Coşkudan sarhoş ettiğini. Hala gülümseyerek
Hayvan beni sürükleyip götürürken, usulca aldım
Dişlerinin arasındaki tokayla
Kulağındaki küpeyi ganimetlerim olarak.

Ted Hughes