MAKİNE

Karanlık kemirdi seni. Ve ezilmek
Korkusu. "Dev, kara bir makine",
"Hiç aldırmadan öğüten
Değirmentaşı koşulların." İzledikten sonra
Turuncu günbatımını bunları
Yazmıştın sayfaya. Bu sözcükler sana ulaşmıştı
Benim yerime. Büyü yaparcasına sağlamaya çalıştığında
Merdivenlerden çıkıp sana gelmemi, bu dehşet
Gelmişti yalnızca. Bu arada ben
Büyük bir olasılıkla öylece oturuyordum,
Belki Lucas'la, amaçsız,
Amaçsız olduğu kadar köpeğimin.
Ama köpeğim falan yoktu. Gerçek bir köpek
Gözlerini hiçbir şeyin görünmediği bir noktaya dikip
Tüyleri diken diken bakakalabilirdi,
Anne-Babanın garip ve korkunç maskesi,
Yarı taş ocağı, yarı hastane ve bütünüyle
O ezip geçen arabası Juggernaut'un*, yazılmamış şiirlerinle dolu,
Tek bir hava dalgası olmaksızın, görünmeden yaklaşırken bana doğru
Hiç kıpırdamayan söğütlerin arasından.
Araba usulca pub'ın duvarından geçer,
Biramı bir dikişte bitirir
Ve karanlık ağzını açıp alırdı beni
İçindeki o öteki dünyaya,
Evimi bulacağım. Ve çocuklarımı. Ve hayatım
Sonsuza dek çıkmaya çalışmak o artık taş olan merdivenlerden
O artık kırmızı olan  kapıya doğru,
Senin kendin olarak açacağın
Hala konuşmaya vakit varken.


* Eskiden Hindistan'da kalabalık törenlerde heykeli bir arabanın üzerinde gezdirilen,
onlarca insanın da arabanın altında kalıp ezildiği bir Hint tanrısı.


Ted Hughes