SEN YİNE ÇIKAGEL

Bırak, elleşme kabuk tutsun yüreğim
Kavur kavur kavrulsun, bırak
Sen yine acıma yağmurlarıyla çıkagel.

Bırak, tatsız tuzsuz olsun yaşamım
Sen yine coşku türküleri gibi çıkagel.

Gürültünün dünyasında,
Kendim yiteyim bırak
Sen yine çıkagel, çıkagel yine, yine çıkagel

Yoksul yüreciğim tutsak köşelerde
Yenik bungul oturur bırak
Sen yine çıkagel kapıların ardından
Çıkagel ey sultanım salınarak

Tutkudur aklı bürümcekleyen, bırak
Körlendirir, yitmişlik göndürmez
Bırak, elleşme hiç, neyin var neyin yoksa
İşinde düşünde, bırak

Bırak,
Sen yine çıkagel şavklı
Çıkagel yine gürül gürül.



Rabindranath Tagore