ESKİ BAHÇEYİ SEVER...

Eski bahçeyi sever ölülerin sessizliği,
Mavi odalarda oturanın şaşkınlığı,
Akşam oldu mu sessiz bir görüntü belirir pencerede

Ne var ki o çoktan indirdi sararmış perdeyi -
Çocukluğumuzu hatırlıyordu akışı cam boncukların,
Simsiyah bir aydı geceleri ormanda bulduğumuz

Bir aynanın maviliğinde duyulur sonat
Uzun uzun kucaklaşmalar
Kayar onun gülümseyişi ölünün ağzı üzerinde.


Georg Trakl