RÜZGAR, O BEYAZ SES...

Rüzgar, o beyaz ses ki fısıldar şakağına sarhoşun;
Çürümüş patika. Küçük gölün balçığına gömülmüş akşam çanları
Ve eğilir onların üzerine sarı sonbahar çiçekleri,
     uçuşur şaşkın yüzleriyle
Yarasalar.

Vatan! Akşamın pembeleştirdiği dağlar! Gönül huzuru! Kalp temizliği!
Akbabanın çığlığı! Gökyüzü kararır tenhalarda,
Beyaz baş şiddetle düşer kenarına ormanın.
Karanlık uçurumlardan yükselir gece.

Uykucu'yu uyanırken kuşatır o çocuksu ayçiçekleri.


Georg Trakl