KARA DAĞLAR

Bir sonraki dönemeçte dağın
soğuk gölgesinden
        kurtuldu otobüs,
güneşe çevirdi burnunu ve
tırmanmaya başladı
        homurdanarak.
Tıka basa doldurmuştuk
otobüsü. Diktatörün büstü de
        oradaydı,
gazete kağıdına sarılı. Ağızdan
ağıza dolaşıyordu
        bir şişe.
Ölüm, doğuştan var olan o leke,
giderek büyüyordu
        hepimizin üstünde, kiminde
        hızlı, kiminde yavaş.
Dağların doruğunda mavi deniz
buluştu gökle.

Thomas Tranströmer