KUZEYDE BİR SANATÇI

Ben, Edvard Grieg, özgürce dolaştım insanlar 
arasında.
Bol bol şakalaştım, gazete okudum, çoğu zaman
turnede.
Orkestra yönettim.
Salon ışıklarıyla rıhtıma yanaşan tren yüklü bir
  araba vapuru gibi sarsıldı her başarımla.

Buraya saklandım sessizlikle çarpıştırmak için
kafaları.

Çalıştığım kulube küçük.
Koca piyano zar zor sığıyor buraya saçağın
altındaki
  ahşap kaplamaya sığınana kırlangıç gibi.

O dik ve güzel dağ yamaçları çoğu zaman sessiz.
Yol yok,
ama arada bir açılan küçük bir kapı var
ve garip bir ışık sızıyor mağaradaki devlerden.

Basite indirge!

Ve dağdan çekiç darbelerinin sesleri geldi
geldi

geldi
geldi odamıza bir bahar gecesi
yürek atışlarına bürünüp.

Ölmeden önce dört ilahi göndereceğim
        Tanrı'yı bulmak için.
Ama burada başlıyor müzik.
Yakın olanla ilgili bir şarkı.

Yakın olanla.

İçimizdeki savaş alanları
biz Ölülerin Kemiklerinin
dirilmek için savaştığı.


Thomas Tranströmer