VERLAINE

Göstererek Paris'i geniş bir kol hareketiyle,
Verlaine'den dizlere okuyor bana rehberim.
Ah! nasıl da coşkulu
                                nasıl da tatlı sesi,
ipince bir yağmura karışmış gürültüde,
yıldızdan yıldıza inerek gelen
bir çavlan gibi bu şarkı.
"Nasıl,
          güzel değil mi         
                                Bayım?"
Bence de öyle:
                      güzel tabii.
Paris! Ah şu senin berbat belleğin!
Çok uygundur artık şimdi
Verlaine'in büyük yapıtlarının
ender kağıtlara yapılmış baskılarının
bulunması bir kentsoylunun kitaplığında.

Çok hoştur
                bir bardak cinden sonra
uykuyu beklerken
çok hoştur Verlaine okumak!
Uygundur
               öyle değil mi
Verlaine'den zevk almak?
               Ama iyi bir belleğim var benim
-sizinkinden çok daha güçlü bir bellek-
anımsıyorum ki bu Verlaine
yasalarınızdan çok çekmişti eskiden.

Nasıl da tanınmaz bir imge!
Pek giremezdi o sıralar
yalancı kralın hüküm sürdüğü dünyalarınıza.
Ahlaka meydan okumaktı söyledikleri
İki içki arasında.
Aceleci mi davranıyorum acaba sizce yargımda?
Tedirgin mi ediyor sizi?
Haydi, haydi! Pek hoş değil mi ?
İşkence çeke çeke öldü Verlaine
ve bakın benim keleş Baylarım, neden:
ilkel ellerin çizdiği
gülünç suratlarınıza bakmaktan öldü,
sizin o güzelim töreleriniz yüzünden öldü
çölde susuzluktan nasıl ölürse insan.

İçki içerek Verlaine okuyorsunuz,
ve bıngıl bıngıl şişmiş karnınız.

Öldürün, öldürün bütün şairleri,
daha sonra okuyabilirsiniz şiirlerini.

Yevgeni Yevtuşenko