YÜZÜN BELİRDİĞİ ZAMAN

Yüzün belirdiği zaman
ezik yaşamamın üzerinde,
neler yokmuş elimde, hepsini gördüm.
Ama yüzünün ışığı sonra,
korulara, ırmaklara, denize yansıyan
ışığı yüzünün
benim başlangıcım oldu renkli bir dünyada,
ayak basmadığım bir dünyada.
Öyle korkuyorum ki, öyle korkuyorum ki
biter diye bu beklenmeyen güneş,
esinler biter,
gözyaşları biter, coşkunluk biter diye.
Karşı koymuyorum o korkuya,
çünkü seviyorum onu, besliyorum,
hiçbirşeyi beslemeyen ben,
sevginin sarsak bekçisi.
Korku kucağına alıyor beni.
Biliyorum, bu dakikalar kısa,
biliyorum, silinecek gözlerimin rengi
yüzün battığı zaman.

Yevgeni Yevtuşenko