Nicolas Guillen

Kübalı melez ozan; onun şiiri, kendi yaşamından, halkının yaşamından çıkmış, daha sonra evrensel bir boyut kazanmıştır. Kendi halkına ve toprağına ne kadar bağlıysa, başka ülkelerin halklarına da sevgi besler; çünkü acı tektir ve ortaktır. Her özün kendi biçimini sergilediği şiirlerinde, Nazım'ın da dediği gibi "biçim özün dışında, bir güzel kadın bacağındaki ipek çorap gibidir." Şiir neresinden bakılırsa bakılsın, söyleniş bakımından önsel bir olgudur onda. Aslında şiir değil, "gerçek"in tanımlanması, boyutlandırılması, ne denli karmaşık olursa olsunlar, yüksek bir gerilim düzeyinde ortak duyarlığın yetenekleri ölçüsüne indirgenmesi söz konusudur.

Ama Hiç Olmazsa Görebileyim Seni

Antilli Çocuklar İçin Bir Ezgi

Aşk Dilenen Gece

Bir Türkü

Biri Çıkıp Deseydi ki

Bir Yolda Gidiyordum

Çok Uzaklardan Geldiniz

Dönüş Türküsü

Garcia Lorca'nın Baladı

Isı

Koşmaya Başlıyor Hayat

Küçük Filibe Baladı

Madrigal

Rond

Sen, Gül, Karasevdalı

Ter ve Kırbaç

Yağmur

Yeni Kadın